Για την αναφερόμενη επένδυση συνάφθηκε σύμβαση με το ελληνικό δημόσιο για τους όρους και τις προϋποθέσεις (διευκολύνσεις του ελληνικού δημοσίου) προκειμένου να υλοποιηθεί το έργο.
Στην όλη υπόθεση υπάρχει μια μυστικότητα δυσχερώς κατανοητή από την οποία δεν προκύπτει ούτε η δυναμικότητα παραγωγής των οχημάτων, ούτε αυτά τι μεταφορικές ανάγκες θα καλύπτουν. Επίσης, δε μπορέσαμε να μάθουμε για το τμηματικό ή συνολικό ύψος της επένδυσης. Αυτό που έγινε γνωστό είναι ότι η μονάδα παραγωγής θα γίνει ίσως και εντός λεκανοπεδίου. Ακόμα, ότι το 50% του συνολικού κόστους κατασκευής του εργοστασίου και των πρώτων υλών θα τα συνεισφέρει ο επενδυτής και το υπόλοιπο 50% από δανειοδοτήσεις μέσω ΕΣΠΑ και ελληνικών τραπεζών.
Η επένδυση σε πρώτο χρόνο είναι καλοδεχούμενη, γιατί έχει εντελώς άλλο προσανατολισμό από εκείνη του Ελληνικού για παράδειγμα. Σκοπός του εργοστασίου είναι να παράγει κυρίως και να συναρμολογεί το σκελετό των οχημάτων. Τα μηχανικά και ηλεκτρικά μέρη θα εισάγονται από την Κίνα ή ενδεχομένως και κάποια άλλη χώρα εκτός ΕΟΚ αργότερα.
Η αρχική ετήσια παραγωγή θα κυμαίνεται μεταξύ 1.500-2.000 μονάδων, τα οποία οχήματα θα αποτελούνται από επιμέρους ανταλλακτικά από αλουμίνιο επί το πλείστον παραγόμενα και συναρμολογούμενα στην Ελλάδα. Γύρω από το κυρίως εργοστάσιο θα δημιουργηθούν επιχειρήσεις δορυφόροι, προμηθευτές σε πρώτο στάδιο κάποιων ανταλλακτικών που θα τοποθετούνται στη συνέχεια στα οχήματα, εφόσον το κόστος τους θα επιτρέπει την παραγωγή με χαμηλό τελικό κόστος.
Από ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες που έχουμε, στη γραμμή παραγωγής θα μπει ένα όχημα μικρών διαστάσεων (πόλης) με δυνατότητα μεταφοράς ακόμα και τεσσάρων ατόμων ή δύο με μεγάλο χώρο φόρτισης.
Αυτά προς το παρόν, γιατί έχουμε υπόψη μας και άλλα οχήματα που παράγονται σε τρίτες χώρες και θέλουν να έχουν ευρωπαϊκή ταμπέλα, που προτιμούν την Ελλάδα σα δεύτερο χώρο εγκατάστασης. Σε αυτές τις περιπτώσεις μιλάμε για το 65% συναρμολόγησης των παραγόμενων οχημάτων.
ΚΠ