Στα 42 χρόνια που εκδίδω έντυπα για τους αγώνες, αλλά και άλλα δεκατρία που ήμουν θεατής κατέγραψα πολλά μα πάρα πολλά αρνητικά δεδομένα στο χώρο των αγώνων. Τι να πρωτοαναφέρω δε ξέρω, αλλά για να συνεννοηθούμε θα καταγράψω μόνο θεματικές ενότητες.
Αρχίζουμε από την ΕΛΠΑ: Φορολογικές παραβάσεις σε βαθμό κακουργήματος, τις αναφέρω επειδή έχουν παραγραφεί. Οι επιτροπές, τα συνεργεία με τους κριτές ήταν και ενδεχομένως παραμένουν κύκλωμα με πολύ διαπλοκή και παλαιότερα και σεξ. Οι τεχνικοί έφοροι λένε ότι μερικοί είχαν ανοιχτές παλάμες. Η λίστα είναι μεγάλη και εμείς ξέρουμε και ονόματα και διευθύνσεις αλλά και στοιχεία έχουμε για πολλές περιπτώσεις. Δεν τα βγάλαμε στο φως όχι μα όχι για το φόβο και για τις συνέπειες και ότι βάλει ο νους σας, αλλά γιατί ποτέ κανένας άνθρωπος αυτό που αγαπά δεν το διαπομπεύει. Τώρα όμως φτάσαμε να κάνουμε εμετό με αυτά που συμβαίνουν.
Από ένα γεγονός που ξεκίνησε στον Αχλαδόκαμπο με την κυρία Κανέλου να μας κλείνει το δρόμο προς το πάρκινγκ και όχι όπως ψευδώς δήλωσε ότι θέλαμε να πάμε ανάποδα στην επιστροφή των αγωνιστικών από την τελευταία δοκιμή. Ξεκίνησε η δυσφήμησή μας σε όσο το δυνατόν περισσότερο βαθμό μπορούσε αυτή και οι συνοδοιπόροι της.
Όταν με το σώμα της προσπάθησε να εμποδίσει την πορεία του αυτοκινήτου μας με κίνδυνο να την τραυματίσουμε, ευτυχώς εμείς διαμαρτυρηθήκαμε έντονα για αυτή την κίνησή της. Μας απάντησε ότι αυτή είναι η δουλειά της, δηλαδή να βάζει τον εαυτό της σε κίνδυνο και να κλείνει το δρόμο με το σώμα της. Ήλθε στο παράθυρο της συνοδηγού μου και εν εξάλλω κατάσταση θα – θα – θα ωρυόταν και με τη φωνή της εκτόξευε και σίελα μη φορώντας μάσκα όπως προβλεπόταν.
Η παρατήρηση και η διαμαρτυρία ανεστράφησαν και έγιναν με πολλά ψεύδη ένα δριμή κατηγορώ για τη συμπεριφορά μας, το οποίο μας γνώρισαν οι πληροφοριοδότες μας. Στο σημείο έφτασε ο πρόεδρος της λέσχης Νίκος Πλέσσας, ο οποίος μου ζήτησε συγνώμη για το περιστατικό και το θέμα να κλείσει εδώ. Επίσης βιαστικά πέρασε και ο Αντώνης Χατζημιχάλης χωρίς να δώσει σημασία καθόλου.
Έπειτα από όλα αυτά τα δύσοσμα γεγονότα, εμείς για ποιο λόγο να εμπλεκόμαστε με τους αγώνες πλέον; Όλοι αυτοί οι αξιοσέβαστοι κύριοι υποτίθεται ότι έπρεπε να με καλέσουν στο τηλέφωνο και να με ρωτήσουν τι έγινε κύριε Πουλιάση, εμένα των 68 ετών και με άριστη διαγωγή και προσφορά 42 χρόνια στους αγώνες.
Κρίμα, κρίμα σας λυπάμαι, σας στηρίζαμε για να αλλάξει το τοπίο, το χάλι, η ρεμούλα η διαχρονική να πάνε στο διάβολο, ελπίζοντας ότι μπορείτε να φέρετε την άνοιξη και τη δικαιοσύνη, την ισότητα και να αποκαταστήσετε το πληγωμένο κύρος και την αξιοπρέπεια αυτού του σπορ που το καταντήσανε και το καταντάτε και εσείς σε ένδεια και μαρασμό. Λυπάμαι που σας εμπιστευτήκαμε και όχι εμείς αλλά και άλλοι που δεν θα αργήσουν να καταλάβουν πόσο ανίκανοι είστε. Λυπάμαι γιατί μέχρι τώρα σας συμπεριλαμβάναμε σε εκείνους που νομίζαμε ότι αποτελούν εξαίρεση.
Αφού επιτρέπετε την αθλιότητα, αφού είστε δεσμευμένοι από αυτήν να είστε μακάριοι, στο κάτω κάτω έχετε ικανότητα στο γκρέμισμα των ευεργετών σας. Από το Νοέμβριο θα ηγηθούμε της προσπάθειας να σταματήσει η γάγγραινα που οδηγεί σε θάνατο το σπορ.
ΚΠ