Σε όλη την Ευρώπη δρουν σπείρες κλεφτών που δραστηριοποιούνται στην κλοπή γενικώς αυτοκινήτων ή και επί παραγγελία. Το φαινόμενο αυτό φυσικά εμφανίζεται και στη χώρα μας και μάλιστα εντατικά. Κάθε μέρα και κυρίως κάθε βράδυ πολλοί ιδιοκτήτες αυτοκινήτων ψάχνουν το αυτοκίνητό τους εις μάτην από το δρόμο που το πάρκαραν, από το γκαράζ, από την πυλωτή ακόμα και από το πάρκινγκ.
Ο αριθμός των αυτοκινήτων που χάνονται στο λεκανοπέδιο κάθε 24 ώρες είναι περίπου 20 με 22, ενώ σε όλη την επικράτεια ξεπερνούν τα 35 αντίστοιχα. Από αυτά γύρω στο 20% ξαναβρίσκονται στις περισσότερες περιπτώσεις λεηλατημένα ή καμμένα.
Άλλη μία μάστιγα και όχι μόνο στην περιοχή των Εξαρχείων είναι τα καμμένα αυτοκίνητα. Τα περισσότερα καίγονται από εκδίκηση για κάποιο λόγο και τα λιγότερα για αντιδραστική εκτόνωση από νεαρούς κυρίως που μάχονται το σύστημα.
Ο μεγάλος αριθμός κλεμμένων αυτοκινήτων οφείλεται: 1) στις ανάγκες για φθηνό ανταλλακτικό, 2) στη χρησιμοποίηση των κλεμμένων σε παραβατικές πράξεις και 3) στις ανάγκες για εξαγωγές κυρίως πολυτελών αυτοκινήτων με μικρό κόστος στις μικρές χώρες στα βόρεια σύνορά μας. Βέβαια υπάρχουν κι άλλοι λόγοι, όπως η κυκλοφορία αυτοκινήτων μετά από παραποίηση του αριθμού πλαισίου και του αριθμού κινητήρα.
Οι συμμορίες των κλεφτών απαριθμούν πάνω από 200 άτομα με ημεδαπή και αλλοδαπή καταγωγή. Ενδεικτικά μου κατέθεσαν για την άνεση που κινούνται οι σπείρες ότι: έρχονται, φορτώνουν την νταλίκα με 9-10 αυτοκίνητα και φεύγουν σαν κύριοι.
Παλιότερα και λιγότερο σήμερα συνέβαινε σε κάποιους που είχαν αφήσει ένα καλό αυτοκίνητο σε πάρκινγκ, οι παρκαδόροι να έφτιαχναν αντικλείδι και μετά από ένα μήνα έχαναν το αυτοκίνητό τους εντελώς μα εντελώς ξαφνικά. Το ίδιο περίπου και στα πλυντήρια αυτοκινήτων. Τα κλεμμένα επί το πλείστον έχουν ασφάλεια κλοπής και αν στο κλέψουν και δεν το βρεις μετά από 6 μήνες λαμβάνεις περίπου το 50% της αξίας του από την ασφαλιστική και παρηγοριέσαι.
Το σύστημα καλά κρατεί και η βιομηχανία του ανταλλακτικού ανθεί.
ΚΠ