του Κώστα Πουλιάση
Πραγματικά δε θέλω να γράψω ούτε μια λέξη για αυτό το Ακρόπολις του 2024. Δεν ανήκουμε στους παλαμακιστές του οποιουδήποτε προσώπου, πολιτικής ή και του οτιδήποτε συμβαίνει ως εκδηλώσεις, αγώνες ή δράσεις. Η συγκεκριμένη στάση είναι ζήτημα αρχής μας και δεν μας επιτρέπεται να χειροκροτούμε για να μας δούνε ή να δηλώσουμε υποταγή στο κατεστημένο.
Εμείς έχουμε γνώμη, έχουμε άποψη και ισχυρή κρίση ώστε να μπορούμε να λέμε το πραγματικό, το αληθινό έστω και αν αυτό έχει βαρύ κόστος. Πολλοί χειροκρότησαν, εμείς καθόλου και μάλιστα παρακαλώ θα διαφωνήσουμε με το πώς και το γιατί αλλά και με όλο αυτό το σύστημα που λέγεται ΠΠΡ και πόσες παθογένειες και αμαρτίες κουβαλά.
Επίσης, δεν πρόκειται να αφήσουμε στο απυρόβλητο τα «δικά» μας παιδιά. Αυτά τα παιδιά παρακαλάνε (κυβέρνηση και οι οργανωτές) τη FIA (=φωλιά ικανών αφεντικών) να τους δώσουν ένα αγώνα για την προβολή της χώρας λέμε, αλλά κυρίως για τη χαρά της τσέπης τους. Προκειμένου να πάρουν αγώνα, κάνουν όσες κωλοτούμπες θέλουν τα αφεντικά και φυσικά οτιδήποτε άλλο θέλουν φανερό ή κρυφό, ηθικό ή ανήθικο. Ναι… η προθυμία τους ξεπερνάει κάθε φαντασία. Για παράδειγμα, μπορούν ίσως να δεχθούν το ΕΚΟ Rally Acropolis να ξεκινήσει μέσα από τα κατεχόμενα της Κύπρου.
Η κυβέρνηση τηρώντας τη ρήση ότι ο λαός θέλει άρτο και θεάματα, ευθυγραμμίζεται και για όση θητεία τυπική της απομένει ακόμα φρόντισε να εξασφαλίσει τη διεξαγωγή του ΕΚΟ Ακρόπολις. Εδώ σε ένα μέρος με ιστορία από τα φορολογημένα χρήματα του λαού, κοντά στο ένα δις για να έχουμε το Ακρόπολις στο καλεντάρι του ΠΠΡ. Ψιθυρίζεται ότι εκτός αυτών των χρημάτων, δίνονται ως δώρα κάτω από το τραπέζι ακόμα περισσότερα χρήματα στα μέλη της FIA.
Η μπίζνα της διοργάνωσης του ΠΠΡ από τη FIA είναι απόλυτα χρυσοφόρα. Δεν παραχωρούν τίποτα χωρίς μπαξίσι και σε κάθε περίπτωση έχουν το πάνω χέρι. Μεγάλη μπίζνα σας λέω και για να δικαιολογήσουν όλο αυτό τον πακτωλό, φτιάχνουν και παρατηρητές για την ασφάλεια του αγώνα μέχρι παρατηρητές για τις τουαλέτες, το service park. Ναι… όπως σας τα λέω. Εκτός των εξόδων, τι γίνονται τα υπόλοιπα χρήματα της FIA δε νομίζω ότι ξέρει πραγματικά κανείς και αν ξέρει τα έχει θαμμένα.
Έτσι που λέτε η κυρία FIA και κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο με την UEFA και τα παρακλάδια της, που κάποτε είχαμε μόνο το κύπελλο πρωταθλητριών και τώρα έχουμε χάσει το λογαριασμό θεσμών με τα κόνφερανς και λοιπούς θεσμούς για να μπορούμε να βλέπουμε ποδόσφαιρο κάθε μέρα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Για να μην σκεφτόμαστε ο κάθε άνθρωπος και οι λαοί το ζυγό που κουβαλάμε. Τηλεοπτικές μεταδόσεις άπειρες, αμέτρητες και για το καθετί. Τελειώνω με τη μικρή παρένθεση.
Και τώρα ερχόμαστε και στα δικά μας παιδιά. Εμείς ως χώρα έχουμε εδώ και χρόνια εντάξει την Ομοσπονδία Μηχανοκίνητου Αθλητισμού Ελλάδας (ΟΜΑΕ) στο Yπουργείο Aθλητισμού, το οποίο δεν επιχορηγεί την ομοσπονδία ούτε με ένα ευρώ. Αποτέλεσμα η ΟΜΑΕ να έχει μισό εκατομμύριο παθητικό (κακοδιαχείριση ή καλοδιαχείριση δεν το εξετάζουμε). Στο ΕΚΟ Ακρόπολις η ΟΜΑΕ διαθέτει και συντονίζει τα οργανωτικά στελέχη (αμοιβόμενους και εθελοντές) και έναντι αυτής της παροχής, αμείβεται κανονικά από τον οργανωτή (θα έλθουμε και σε αυτόν). Τις αμοιβές βέβαια στους εργαζομένους η ΟΜΑΕ τις χρωστάει και όταν πάρει την επόμενη προκαταβολή για την παροχή πληρώνει ότι πληρώνει τους εργαζόμενους στο περσινό Ακρόπολις.
Ερχόμαστε στον οργανωτή, ο οποίος είχε και έχει λόγω θείου πρόσβαση στην κυβέρνηση. Έγινε ποτέ διαγωνισμός για το ποιος και με πόσα χρήματα θα μπορούσαν κάποιοι να οργανώσουν το Ακρόπολις; Εγώ δεν ξέρω, για δαχτυλίδι μυρίζει η υπόθεση. Επίσης, ο οργανωτής αμείβεται από το υπουργείο με ποσά και πως; Εμείς δεν το ξέρουμε, ούτε ποτέ το είδαμε στη διαφάνεια. Σκοτάδι βαθύ σε όλα και για όλα και μας καλούν στη φιέστα τους για να προβάλουμε τα πεπραγμένα τους που είναι θολά. Πως γινόταν με την ΕΛΠΑ που χωρίς ιδιωτικούς οργανωτές διεξήγαγαν πετυχημένα Ακρόπολις, Χαλκιδικής και άλλα και τώρα θέλουμε ιδιώτη οργανωτή;
Αν έχουν τα κότσια που λέμε, ας βγουν να μας πουν πόσο, που και γιατί ξοδεύεται ένας πακτωλός χρημάτων με αδιαφάνεια και με αμοιβές στελεχών που άλλες φορές δεν έχουν δει ούτε στα μάτια τους, ούτε στα όνειρά τους. Τους παρέχουμε και τηλεοπτική συχνότητα να μας τα πουν και αν κάνουμε λάθος, θα ζητήσουμε δημόσια συγνώμη.
Από οργανωτική άποψη έγιναν πολλά λάθη. Αυτή η εκκίνηση να ξεπεράσει σε διάρκεια και τους Ολυμπιακούς στο Παρίσι. Επίσης, οι απροετοίμαστοι παρουσιαστές προσπάθησαν να καλύψουν τα κενά που προέκυψαν από το πρόβλημα στον ήχο, αυτοσχεδίασαν, όμως ο κόσμος κουράστηκε και δυσανασχέτησε με όλο το σχεδιασμό του αγώνα.
Η εκκίνηση ως πανηγυρική ήταν πραγματικό πανηγυράκι της πλάκας. Καμία αναλυτική ανακοίνωση για το τι και πως θα εξελισσόταν το πρόγραμμα. Δόθηκε κακήν κακώς η εκκίνηση στη Λαμία και όχι στο φυσικό της χώρο την Ακρόπολη. Έγιναν την Παρασκευή οι ειδικές που όπως πάντα ξεκινούσαν πολύ πρωί και με τις τρεις ώρες νωρίτερα που έκλειναν οι ειδικές, έπρεπε όσοι ήθελαν να μην κοιμηθούν την Πέμπτη το βράδυ.
Παρ’ όλη την ταλαιπωρία, ο κόσμος ανταποκρίθηκε σε μεγάλο βαθμό. Διερωτώμαι μήπως οι οργανωτές θέλουν τον αγώνα και όχι τον κόσμο. Δεν είναι δυνατόν η πρόσβαση να σταματά 5 έως και 10 χιλιόμετρα πριν την Ε.Δ. και ο κόσμος να τραβά τις ατελείωτες ανηφόρες μέσα σε πέτρες και θάμνους. Είναι τόσο το πάθος τους, είναι τόσο μεγάλη η αγάπη για τον αγώνα που οι περισσότεροι αψηφούν το γολγοθά που καλούνται να τραβήξουν.
Τη δεύτερη μέρα του αγώνα (Σάββατο) ξεκίνησαν τα αυτοκίνητα από τη Λαμία και κατέβηκαν μέχρι το Λουτράκι και τους Αγ. Θεοδώρους ανηφορίζοντας και πάλι προς Λαμία. Αυτή η ημέρα ήταν η πιο δύσκολη του αγώνα από κάθε άποψη για όλους. Στην επιστροφή προς Λαμία παρεμβαλλόταν και η υπερειδική στο Σείριο. Η ταλαιπωρία του κόσμου για να φτάσει εκεί ήταν μια νέα Οδύσσεια. Μην ξεχάσω να δώσω συγχαρητήρια στον εμπνευστή αυτής της επιλογής και σε εκείνους που είχαν την ευθύνη να ενημερώνουν και να καθοδηγούν τον κόσμο. Ντροπή.
Αναρωτιέμαι γιατί αυτή η επιλογή και το πονηρό μυαλό μου σκέφτηκε πως ο Σείριος ως εντελώς ακατάλληλη περιοχή για να φιλοξενήσει ένα τέτοιο γεγονός, είχε ανάγκη προβολής γιατί έχει πέσει κατακόρυφα η επισκεψιμότητά του και εφόσον είναι και σταθμός του χορηγού, γιατί να μην του χαλάσουμε το χατίρι; «Για τα λεφτά τα κάνεις όλα», το έχετε ακούσει.
Είχαμε και δύο ζωντανές τηλεοπτικές συνδέσεις, έστω και με αδυναμίες τα κατάφεραν. Από άποψη τηλεπικοινωνιών σκατά και απόσκατα. Καθυστερήσεις, αλλαγές την τελευταία στιγμή, ασυνεννοησία σε όλο της το μεγαλείο. Ίσως ένα από τα χειρότερα Ακρόπολις, τώρα η βαθμολογία των παρατηρητών θα είναι εικάζω ανάλογη με το βάρος των αστακών σε ειδικό κλειστό ρεστοράν.
Τα τρία στρατόπεδα του αγώνα
Οι κορυφαίοι επαγγελματίες, οι πλούσιοι ιδιώτες και οι φτωχοί έλληνες συγγενείς. Ουσιαστικά δύο κόσμοι, αλλά τρεις κατηγορίες, γιατί και οι ξένοι ιδιώτες είχαν εκτός ελαχίστων δικά τους αυτοκίνητα και όχι νοικιάρικα που είχαν κατά πλειοψηφία οι Έλληνες κορυφαίοι. Για εμάς τους διαχρονικούς παρατηρητές του Ακρόπολις εάν ο νικητής του αγώνα οδηγούσε το αυτοκίνητο του Ρουστέμη, ούτε στην εικοσάδα δε θα τερμάτιζε.
Τους κορυφαίους δε μπορούμε ούτε ως Έλληνες να τους πλησιάσουμε γιατί έχουν ανώτερα αυτοκίνητα, έχουν εργοστασιακή υποστήριξη, έχουν στη διάθεσή τους ψυχολόγους, διατροφολόγους, γυμναστές, μασέρ και κάθε μέρα διαθέσιμη για προπόνηση. Επίσης, ένα συμβόλαιο με πολλά μηδενικά και χρήμα, μα πολύ χρήμα.
Σαν ομάδες τον αγώνα στις μπύρες και το ξενύχτι το κέρδισαν οι τογιοτέοι. Εμένα μου έδωσαν την εντύπωση ότι ήρθαν για ντόλτσε βίτα. Ακολούθησε η ομάδα της Ford με πολύ χαλαρότητα και άφθονη μπύρα μέχρι της δώδεκα και κάτι, ενώ το πρωινό ξύπνημα ήταν στις 5 π.μ. Ποιος οργανισμός μπορεί να αποδώσει σε κορυφαίο επίπεδο, ποιος; Φυσικά μιλάμε για τους τεχνικούς των ομάδων, για τους οδηγούς δεν ξέρουμε τι ακριβώς πρόγραμμα ακολούθησαν. Η πιο σοβαρή επαγγελματική ομάδα υποστήριξης ήταν αυτή της Hyundai που έτρωγαν και έφευγαν νωρίτερα από τις 10 μ.μ. Σε επίπεδο τεχνικών περισσότεροι και με πολλά τεχνικά μέσα οι Κορεάτες. Ακολούθησαν οι φορντάκιδες και ο κύκλος αξιολόγησης κλείνει με το γιαπωνέζικο χαβαλιστάν.
Το αποτέλεσμα για κάθε ΕΚΟ Ακρόπολις εξαρτάται και είναι υπόθεση οργανωτικής δομής, επαγγελματισμού, οδηγών αλλά και χρημάτων. Χωρίς όλα αυτά σε ικανοποιητικό βαθμό, κανείς δε μπορεί να ανέβει στο βάθρο. Η απόσταση των εργοστασιακών με τους υπολοίπους είναι η μέρα μα τη νύχτα. Μερικοί ιδιώτες και καλοί οδηγοί που προσπαθούν να βρουν κάποια τρύπα και να γίνουν εργοστασιακοί, ενοχλούν κάποιες φορές με τις επιδόσεις τους και σπάνια το κατορθώνουν, γιατί οι ομάδες είναι πολύ κλειστά club και δύσκολα ανοίγουν ακόμα και το παράθυρο, πόσο μάλλον την πόρτα οι πλούσιοι ιδιώτες.
Αυτή η ενδιάμεση κατηγορία έχει σπουδαία οδηγικά ταλέντα με ίσα ή υποδεέστερα αυτοκίνητα, μικρότερο προϋπολογισμό και ευέλικτο σχήμα. Αυτή η κατηγορία δίνει σκληρή μάχη στο service park με τους τεχνικούς και στις Ε.Δ. με το πλήρωμα για να κάνει το παν προκειμένου να είναι ψηλά στην κατάταξη.
Η τρίτη κατηγορία είναι οι Έλληνες πλούσιοι και φτωχοί, που όπως δήλωσε ο Ρουστέμης: «Εμείς τη Δευτέρα θα πάμε στη δουλειά μας, ενώ λίγο πολύ οι άλλοι θα κάνουν διακοπές». Ο ελληνικός θίασος έκανε εξαιρετικά καλή εμφάνιση απέναντι στους επαγγελματίες. Για εμάς θεοί είναι όλοι, οι Δαυίδ που έκαναν ένα αγώνα τριήμερο με λίγες εγκαταλείψεις, με καλούς χρόνους μέσα στα νεροφαγώματα και στο σκαμμένο οδόστρωμα από τα πρωτοκλασάτα αυτοκίνητα που μετά το πρώτο, δεύτερο έχουν πλεονέκτημα και όχι μειονεκτήματα όπως όλοι μετά τα 20 πρώτα αυτοκίνητα.
Σε επίπεδο ελπίδων για ένα καλό αποτέλεσμα, μετά τη δεκάδα είχαμε τουλάχιστον πέντε καλούς Έλληνες οδηγούς. Ο Σερδερίδης είχε πολλές ελπίδες για διάκριση, ο Κεχαγιάς επίσης με βάση πολύ καλά παλαιότερα πλασαρίσματα και με το Mitsubishi μάλιστα. Τελικά όμως δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την προσπάθεια. Τον τελευταίο καιρό απείχε από την αγωνιστική δράση ο Παναγιώτης Ρουστέμης ακόμα και από το Κορίνθου, αλλά αυτό απεδείχθη ότι δεν τον εμπόδισε και κατάφερε να εκπλήξει τους πάντες και να τερματίσει 12ος, αφήνοντας πίσω του εργοστασιακούς και πολύ καλά οργανωμένους ερασιτέχνες κυρίως από το εξωτερικό.
Στον πρώτο αυτό Έλληνα, το φτωχό Έλληνα, το παιδί του μόχθου με τον εξαιρετικό συνοδηγό Χρήστο Μπακλώρη, εμείς τους απευθύνουμε τα θερμότατα συγχαρητήρια σαν Έλληνες, σα δημοσιογράφοι, σαν άνθρωποι. Συγχαρητήρια όμως αξίζει και ο κύριος Μάριος Ηλιόπουλος, πρόεδρος της ΑΕΚ και της ναυτιλιακής SEAJETS που επένδυσε σε αυτούς τους 2 ανθρώπους για πλήρωμα και με γενναία χορηγία του, όπως και οι υπόλοιποι χορηγοί μας χάρισαν αυτή τη σπουδαία επιτυχία για τα ελληνικά χρώματα, για όλη την Ελλάδα. Όλη η Ελλάδα οφείλει στο πλήρωμα και στο μεγάλο χορηγό, αυτό το μοναδικό άνθρωπο και επιχειρηματία ένα μεγάλο ευχαριστώ. Όλη η Ελλάδα όταν λέμε, συμπεριλαμβάνει και τον πρωθυπουργό της χώρας, αλλά και τον κύριο Βρούτση. Έστω και αργά καλέστε τους τρεις πρώτους Έλληνες του ΕΚΟ Ακρόπολις, να τους τιμήσετε και να τους ανταμείψετε ανάλογα όπως και τους Ολυμπιονίκες.
Στην 3η θέση ανάμεσα στους Έλληνες και 28η θέση γενικής τερμάτισε το πλήρωμα Θέμη – Νίκου Κόμνου μπροστά από ποιοτικότερες συμμετοχές από άποψη κυρίως οργάνωσης και μέσων. Ακολούθησαν οι Πασχάλης Χατζημάρκος – Μάριος Τσαούσογλου και Νίκος Παυλίδης – Allan Harryman. Στην 7η θέση οι Μάνος και Κώστας Στεφανής, γνωστοί από την εκπομπή Traction και τους αγώνες πατέρας και γιος. Στην όγδοη θέση οι Στέφανος Θεοχαρόπουλος – Γιώργος Κότσαλης και 9οι οι Νώντας Καρανικόλας και Γιώργος Κακαβάς. Τη δεκάδα των Ελλήνων έκλεισαν οι Γιώργος Βασιλάκης – Tom Krawszik. Έπειτα οι Σάββας Λευκαδίτης – Βαγγέλης Άκρατος και Τεό Καλαμαράς – Δημήτρης Λαμπράκης. Στη 13η θέση βρέθηκαν οι Δημήτρης Παρέλλης και Ανδρέας Παπανδρέου και ως πρώτοι Κύπριοι. Ακόμα, τερμάτισαν οι Πλάγος – Κουζιώνης και οι Παπαγεωργίου – Κούγιας.
Στους εγκαταλείψαντες οι Αμουτζάς – Ηλιόπουλος και οι Βελάνης – Παναγιωτούνης και οι Δελαπόρτας – Παναρίτης, όπως και οι Κεχαγιάς – Πετρόπουλος, Αθανασούλας – Ζακχαίος και οι Κύπριοι Παντέλη – Λάος. Σημαντικότερη η εγκατάλειψη του Γιώργου Κεχαγιά που ήταν ανάμεσα στους πέντε για να κάνει το μπαμ. Ταλέντο ο Γιώργος, ταλέντο και ο συνοδηγός, αλλά η πολλή φόρα ή η έλλειψη στρατηγικής, οι λίγες δοκιμές, κάτι από όλα διαμόρφωσαν ένα αποτέλεσμα κατώτερο των προσδοκιών για διάκριση μέσα στη δεκάδα ή έστω κοντά εκεί.
Το ΕΚΟ Ακρόπολις του 2024 κατέγραψε ακόμα μια τεράστια προσπάθεια ενημέρωσης μέσα από τα 50.000 τεύχη που κυκλοφορήσαμε, τα σποτς από τη web tv μας, αλλά και το πολύ δυναμικό site μας. Αυτή την προσπάθεια και την προσφορά μέχρι τώρα δεν την τίμησε κανένας επίσημα εκτός από το Ακρόπολις του 2000.
Μας τιμούν και μας ενισχύουν όλοι οι διαφημιζόμενοι στον όμιλο μέσων ενημέρωσης που διαθέτουμε πια χωρίς τυμπανοκρουσίες και εφέ. Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση και αναμένω ενστάσεις στα email μας.
Φωτογραφίες: acropolisrally.gr
- Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στο τεύχος μας Motorplay Event #31 που εκδόθηκε για την Ανάβαση Πορταριάς 2024